to restrain, to retrench, to contract;
to throw into the shade, to eclipse, to darken, to obscure, to cloud;
to discount, to cash.
συσκιάζω, ἑπισκιάζω obumbro, obscuro (լծ. ար. զըլլ. եւ թաթար. չօղա, որ են ստուեր). Ստուերացուցանել. կարճել զյայտնի տեսութիւն. շուք ձգել, մթընցնել.
Զի թէ Հոգին Սուրբ չհամարեցաւ ամօթ զայնպիսի պատմութիւն կարգել մի ըստ միոջէ, ո՞րչափ եւս առաւել եւ ո՛չ մեզ պարտ իցէ չեղչել։ Եւ որք զայն թաքուցանեն, նոքա առաւել զառաքինութիւն նորա զեղչեն. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 1։)
Իսկ եթէ ընդդէմ դարձեալ ոգորիցիս, զեղչես, եւ չառնես զյաղթութիւն. (անդ. 8։)
Աստուած զդիրսն եդ առաջի, եւ զմիտս պատգամացն զեղչեաց։ Չէր բանն յայտնի, այլղօղեալ եւ զեղչեալ. (Սեբեր. ՟Է. եւ ՟Թ։)
Զնոցին դիակունս առ երդովքն ուրեմն ի տանիս զեղչեալս. (Յհ. իմ. պաւլ.։)
Ոչ վիմով ծերպի զեղչել, եւ զյետոյսն միայն տեսանել. (Յհ. կթ.։)
Կամ παρατρέχω, ἑπιπορεύομαι praetercurro, praetereo obiter Հարեւանցի քերել անցանել. զանց առնել. քաղել համառօտիւ. շուքի պէս վրայէն անցնիլ.
Սակաւ մի անդր ծագեաց զբանն, եւ ասէ, Բանն մարմին եղեւ. եւ զայլն ամենայն զեղչեաց, զխոհուրդն յղութեան, զծնունդն սրբութեան, զսնունդն. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 3։)
Զեղչելն եւ զբազկելն, եւ զկարճառօտ բանն ի համառօտ կացուցանել. (՟Բ. Մակ. ՟Բ. 29։)