ԹԱՐԹԵԼ կամ ԹԱՐԹԻԼ. թ. թարթմագ. որպէս թէ Կշռել ական. այն է ճօճել աչաց իբրեւ ի մէտս կշռոց, բանալով եւ փակելով իսկոյն. որ եւ ասի ԹԱՐԹԱՓԵԼ կամ ԹՕԹԱՓԵԼ ԱԿԱՆ, ՔԹԹԵԼ ԱԿԱՆ. թարթափումն աչաց. վայրկեան. րոպէ. (յն. րօբի՛, ռիբի՛) աչից թարթելը, աչք բանալ գոցելը.
Յանհատին ի թարթել ական՝ ի վերջին փողն. (Նիւս. կազմ.։)
Ի թարթել ական գտաւ յայնմ տեղւոջ. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Թ։)
Ի շարժմանէ թարթել ական մի չկայանամ (ասէ երկինքն). (Շ. իմ. եղակ.։)
Ի թարթել աչաց միայն ոչ գտաւ սիրտ իմ սուրբ առաջի քո. (Բենիկ.։)
Ի թարթել աչաց նորոգին. (Տօնակ.։)