to wander, to loiter, to lounge about;
to be involved in difficulty, perplexed with business;
to haunt, to frequent;
ի — ական, cf. Թարթափ.
ῤέμβομαι vagor στρέφομαι versor Թափառիլ, յածիլ. զբօսանել. պատաղիլ. դեգերիլ. ընդ վայր շրջիլ.
Որ թարթափի ընդ անզգամս, յայտնի եղիցի. (Առակ. ՟Ժ՟Գ. 20։)
Որպէս զորդիս մարգարէիցն կամիք թարթափել յընդունայնս, որք զեղիայն խնդրէին ափշեալք. (Փարպ.։)
Զի՞ եւս աստէն ի սմին թարթափիմք յաշխարհիս. (Եղիշ. միանձն.։)
Որ աստէն ի խոնարհ թարթափէին. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 12։)
Մի՛ լինիր դու թարթափեալ ընդ ամենայն կողմանս նմանութեանն. (Եփր. համաբ.։)
ԹԱՐԹԱՓԻԼ ԱԿԱՆ. ῤοπή, ῤιπή ictus, vibratus oculi Թարթել. քթթել. վայրկեան ժամանակի. րոպէ. (յն. րօբի՛, ռիբի՛, արկուած. ձգուած)
Ոչ եղեւ եւ ոչ ական թարթափել ի բանալ արտեւանացն. (Եփր. ծն.։)
Ի դուզնաքեայ ժամու իբր ի թարթափել ական։ Եթէ՛ ի թարթափել ական կամիցիս, եւ եթէ՛ առ սակաւ սակաւ. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 37։)
Տիպ նիւթոյն երեւի ի միում ժամու ի թարթափել ական. (Երզն. մ.։)