hy    |   fr

Թեւճակ, աց

s.

oar, scull;

mech.

fastening har, tringle;
— ի ժամացուցի, appendix.

s.

Թիակ. թի նաւաց.

Ի նաւն ընկալաւ զՅիսուս, եւ թեճակօքն վարելով՝ որպէս ի վեր (ի խորս) զոք համարէր տանել. ոչ գիտելով եթէ տանի եւ կրէ զնա՝ որ զամենայնս կրէ. (Ոսկ. ղկ.։)