vn.

to extend the wings;
to be a protector, to patronize;
to obtain possession.

չ.

Թեւ արկանել. պատիլ բազկաւ.

Մայրն՝ մարմնոյն թեւարկէր առ խաչին. (Ոսկիփոր.։)

Կամ որպէս Թեկն ածել, ձեռներէց լինել, թեւակոխել ի տիրել եւ ի նուաճել. հնարիլ. ճգնիլ. ամբառնալ զանձն.

Եւ դու տակաւին թեւարկես զժողովրդեամբ իմով՝ չարչարել զնոսա. (Ել. ՟Թ. 17։)

Այլ առաւել՝ Հովանի եւ պաշտպան լինել.

Խրատէ զամենեսին. առ իւր թեւարկէ, վարդապետէ, զի իւր հանգստեանն արժանաւորեսցէ զամենեսեան. (Ագաթ.։)

Ոչ մերոյ աշխարհիս ժամանէ թեւարկել Վաղերիանոս. (Խոր. ՟Բ. 73։)

Թեւարկեալ պահպանական ամենայաղթ զօրութեամբ. (Զքր. կթ.։)