hy    |   fr

Թքալից

adj.

full of spittle;
— առնել, cf. Թքակոծեմ.

adj.

Թքով լցեալ.

Երեսք թքալիցք, եւ ծնօտք ապտակեալք. (Եղիշ. խչ.։)

Թքալից եղեալ, ապտակեալ, կռփեալ. (Խոսր. պտրգ.։)

Թքալից առնել. (Ճ. ՟Ա.։)