Ժանտկէն

adj.

Ῥυπαρότατος. sordidissimus. ժանտ եւ պիղծ. վատթարագոյն. գարշելի.

ինչ՝ զոր եւ ո՛չ անասունք ժանտկէնք ուտէին, քաղէին եւ ուտէին. (Եւս. պտմ. Գ. 6.։)