hy    |   fr

Ժխորումն, ման

s.

cf. Ժխոր.

s.

Շփոթումն, վրդովումն.

Բազմանայր աղմուկն ժխորման ռամկին. (ՃՃ.։)

Հոգ եւ ժխորումն. (Ոսկիփոր.) (որ եւ կոչի անդ Տրտմութիւն եւ Ցնոր)։

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ժխորումն ժխորմունք
accusatif ժխորումն ժխորմունս
génitif ժխորման ժխորմանց
locatif ժխորման ժխորմունս
datif ժխորման ժխորմանց
ablatif ժխորմանէ ժխորմանց
instrumental ժխորմամբ ժխորմամբք