natural, innate;
— բարի, naturally good.
ԻՆՔՆԱԲՈՒՆ αὑτοφυής nativus, innatus, naturalis, proprius որ եւ ԻՆՔՆԱԲՆԱԿ ասի. Բնածին. ընդաբոյս. բու՛ն. բնական. սեպհական. յատուկ. բնիկ.
Ինքնաբուն զօրութեան աստուծոյ։ Ինքնաբոյն իւրեանոյ զօրութեամբ փառացն վերացեալ. (Ագաթ.։)
Ինքնաբուն իշխանութեամբ յաղթեաց մահու. (Գանձ.։)
Ինքնաբու՛ն բարի. (Նար. ՟Գ։)
Յինքնաբուն մարմին վարուցս ի ներքս մտեալ։ Յինքնաբուն մերս մարմին. (Անյաղթ եւ Շ. բարձր.։)
Որպէս որք ինքնաբուն առնիցեն պատկեր, եւ ի բաց առնցուն զամենայն՝ զոր առ ի խափան մաքուր տեսութանն իցէ եդեալ ի վերայ. (Դիոն. ածայ.։)