hy    |   fr

Ինքնուրացութիւն, ութեան

s.

abnegation, self-denial.

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ինքնուրացութիւն ինքնուրացութիւնք
accusatif ինքնուրացութիւն ինքնուրացութիւնս
génitif ինքնուրացութեան ինքնուրացութեանց
locatif ինքնուրացութեան ինքնուրացութիւնս
datif ինքնուրացութեան ինքնուրացութեանց
ablatif ինքնուրացութենէ ինքնուրացութեանց
instrumental ինքնուրացութեամբ ինքնուրացութեամբք