hy    |   fr

Լեզուակապ

adj.

tongue-tied.

adj. adv.

կապեալ լեզուաւ. կարկեալ. լեզուն կապուած.

Գլխակորեալք, եւ ակն ի խոնարհ՝ լեզուակապ կան առաջի։ Կայ գլխարկեալ, եւ լեզուակապ. (Մանդ. ՟Դ. եւ ՟Զ։)