hy    |   fr

Լեզուախօսութիւն, ութեան

s.

the gift of tongues, gift or power of speaking many languages;

med.

glossology.

s.

Ձիրք կամ շնորհք խոսելոյ յայլեւայլ բարբառս.

Ի մարգարէութիւնս, եւ ի լեզուախօսութիւնս. (Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Զ։)

Այլատարազ լեզուախօսութիւնն ի հոգւոյն տուեալ։ Շնորհս մարգարէութենէ, կամ լեզուախօսութենէ. (Լմբ. ստիպ. եւ Լմբ. սղ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif լեզուախօսութիւն լեզուախօսութիւնք
accusatif լեզուախօսութիւն լեզուախօսութիւնս
génitif լեզուախօսութեան լեզուախօսութեանց
locatif լեզուախօսութեան լեզուախօսութիւնս
datif լեզուախօսութեան լեզուախօսութեանց
ablatif լեզուախօսութենէ լեզուախօսութեանց
instrumental լեզուախօսութեամբ լեզուախօսութեամբք