foot of a mount-ain;
the country extending from the foot of mountains, lowlands.
ὐπόρειος, -ον monti subjectum, promontorium. Ոտն լերին, կամ ստորոտն. Լեռան տակի կողմը.
Մտին նոքա ընդ լեռնատամբն, եւ կապեցին զաքիովր, ընկեցին զնա առ լեռնոտինն։ Զաղբիւրս ջուրցն՝ որ ելանէի լեռնոտանէ անտի. (Յուդիթ. ՟Զ. 9։ ՟Է 9։)
Բնակէ ի լեռնոտին միում ի դաշտավայրի. (Խոր. ՟Ա. 9։)