adj.

mountainous, alpine;

s.

mountaineer, highlander.

adj.

Ὀρεινός. Montanus. լեռնական. ուր իցեն լերինք. լեռնոտ.

Երկիր լեռնային եւ դաշտական է. (Օրին. ԺԱ. 11։)

Կալէք զանցս լեռնային կողմանն. (Յուդթ. Դ. 6։)

Լեռնայինքն եւ դաշտայինքն (վայրք) բնակեալ էին. (Զաք. Է. 7։)

Ի բազում ամուրս լեռնային գաւառաց. (Եզնիկ. Գ։)

Երկիր լեռնային եւ դաշտային. (Խոր. Բ. 53։ Պիտ։)

Եւ բնակիչ լերին կամ լեռնակողմանց. լեռնցի. պաղլը.

Ամենայն թագաւորքն, որ լեռնայինք, եւ որ դաշտայինք։ Առ թագաւորս մեծի սիդոնայ ի լեռնայինսն. (Յես. Թ. 1։ ԺԱ. 2։)

Ընդդէմ կացին լեռնայնոցն. (Արծր. Գ. 10։)

Որպէս քաղաքացին եւ շինականն, լեռնայինն եւ դաշտայինն. (Բրո. մրկ։)