hy    |   fr

Լոկիմ, կեցայ

vn.

to be alone, abandoned;
to be empty, void, desert;
to deprived of.

ձ.

Լոկ մնալ. թափուր գտանիլ.

Մերկանան յընչից, եւ լոկին. (Եւս. պտմ. ՟Բ. 17։)