stoppage, obstruction.
Խցանելն, եւ իլն. գոցելը, գոցուիլը.
Ամրափակ խցմամբ համրացոյց արգել հողմ բանսարուին. (Նար. ՟Ժ՟Ը։)
Բա՛ց զխցումն լսելեացդ. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 28։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | խցումն | խցմունք |
| accusatif | խցումն | խցմունս |
| génitif | խցման | խցմանց |
| locatif | խցման | խցմունս |
| datif | խցման | խցմանց |
| ablatif | խցմանէ | խցմանց |
| instrumental | խցմամբ | խցմամբք |