cf. Խցարգել.
ԽՑԱՐԳԵԼ կամ ԽՑԱՒՈՐ. Արգելական ի խցի. բնակեալ ի խուց ճգնաւորական. միայնակեաց.
Քահանայ՝ որ սիւնակեաց է, եւ խցարգել. (Կանոն.։)
Առաքէին արս որս յեղբարց ի սպասաւորութիւն առ ի պէտս վանիցն. Զի եւ այլ խցաւորացն հոգս տանէին. (Վրք. հց. ՟Ի՟Զ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | խցաւոր | խցաւորք | 
| accusatif | խցաւոր | խցաւորս | 
| génitif | խցաւորի | խցաւորաց | 
| locatif | խցաւորի | խցաւորս | 
| datif | խցաւորի | խցաւորաց | 
| ablatif | խցաւորէ | խցաւորաց | 
| instrumental | խցաւորաւ | խցաւորաւք |