faculty of speech.
կարողութիւն կամ ներգործութիւն խօսելոյ, եւ յայտնելոյ զմիտս.
Հրաշափառապէս բարեգործեսցե՛ս բադ կենդանի ինձ խօսողութիւն անսայթաքելի. (Նար. ՟Ժ՟Ը։)
(Ադամ) հրամանատար եւ անուանադիր նոցա է խօսողութեամբ բանին. (Վեցօր. ՟Զ։)
Զխօսողութիւնն որով պարտ է աւելագոյն գտանել, յանխօսուն բարս անասնոց փոփոխեմք. (Ոսկ. ես.։)
Սոյն միտք պաշտին ի հրեշտակս, եւ ի դեւս, եւ ի մարդիկ, որ ոնին խօսողութիւն. (ՃՃ.։)
Ասեն իմաստունք յունաց զխոհականութիւն գոլ բանաւորութիւն, եւ զանուանագիտութիւն՝ խօսողութիւն. (Վրդն. ծն.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | խօսողութիւն | խօսողութիւնք |
| accusatif | խօսողութիւն | խօսողութիւնս |
| génitif | խօսողութեան | խօսողութեանց |
| locatif | խօսողութեան | խօսողութիւնս |
| datif | խօսողութեան | խօսողութեանց |
| ablatif | խօսողութենէ | խօսողութեանց |
| instrumental | խօսողութեամբ | խօսողութեամբք |