hy    |   fr

Խօսնակից

s.

herald, messenger, negociator;
flag of truce;
— լինել, to parley, to negociate, to treat.

adj.

Միջնորդ խօսելոյ (ի խաղաղութիւն). պատգամաւոր. խօսք տանօղ բերօղ.

Եւ ինքն զուարճացեալ՝ լինէր խօսնակից ի մէջ թագաւորացն երկոցունց. (Բուզ. ՟Ե. 6։)