cf. Կանգնութիւն.
ԿԱՆԳՆՈՒԹԻՒՆ ԿԱՆԳՆՈՒՄՆ. ἕγερσις erectio ἁνάστασις resurrectio. Կանգնիլն. յոտին կալն. յառնելն. յարութիւն. շինութիւն. նորոգութիւն.
Մկրտութիւն զօրութիւն է յարութեանն. իսկ արդ ի կանգնութեան նորա յաւուր՝ զյարութեան շնորհս ընկալցուք. (Սեբեր. ՟Ժ։)
Ի գլորումն եւ ի կանգնումն բազմաց. (Ղկ. ՟Բ. 34։)
Յուսալով զկանգնումն գլորելոյն. (Խոր. ՟Գ. 62։)
Կանգնեաց ի կանգնումն յարութեան, որ ոչ անկանի. (Շ. մտթ.։)
Կանգնումն պարսպաց, կամ աշխարհի. (Նախ. եզեկ.։ Վեցօր. ՟Է։)
Կանգնումն վերստին՝ կործանեցելոյս. (Նար. ՟Ի՟Թ. իբր կանգնիչ տիրապէս։)
Օգնականք նորա են եւ գազանք, զի նոքօք եգիտ նա զկանգնումն իրաց բազմաց. (Եփր. ծն.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | կանգնումն | կանգնմունք |
| accusatif | կանգնումն | կանգնմունս |
| génitif | կանգնման | կանգնմանց |
| locatif | կանգնման | կանգնմունս |
| datif | կանգնման | կանգնմանց |
| ablatif | կանգնմանէ | կանգնմանց |
| instrumental | կանգնմամբ | կանգնմամբք |