spoiling, stripping, depredation, pillage.
ԿԱՊՏՈՒԹԻՒՆ ԿԱՊՏՈՒՄՆ, տման. Կապտելն, իլն.
Անբեղմնաւոր կապտութիւն (իբր մերկութիւն)։ Կապտումն զինուց. (Պիտ.։)
Զարշաւանս ասպատակացն, եւ զկապտումն աժխուժին. (Մագ. ՟Լ՟Բ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | կապտութիւն | կապտութիւնք | 
| accusatif | կապտութիւն | կապտութիւնս | 
| génitif | կապտութեան | կապտութեանց | 
| locatif | կապտութեան | կապտութիւնս | 
| datif | կապտութեան | կապտութեանց | 
| ablatif | կապտութենէ | կապտութեանց | 
| instrumental | կապտութեամբ | կապտութեամբք |