chestnut-tree;
 —ք, chestnut-grove.
Ծառ կաստանայի, որ յայլ լեզուս շփոթի եւ ընդ կաղին, նուշ, ընկոյզ.
Նշենին քաղցր գ նեղեալ ի դառնութենէ եղբօրն՝ արար իւր բարեկամ եւ եղբայր զկասկենի, բարոյակից զնա գտեալ ըստ երկուց որակաց. (Մխ. առակ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | կասկենի | կասկենիք | 
| accusatif | կասկենի | կասկենիս | 
| génitif | կասկենի | կասկենեաց | 
| locatif | կասկենւոյ | կասկենիս | 
| datif | կասկենւոյ | կասկենեաց | 
| ablatif | կասկենւոյ | կասկենեաց | 
| instrumental | կասկենեաւ | կասկենեաւք |