chestnut-tree;
—ք, chestnut-grove.
Ծառ կաստանայի, որ յայլ լեզուս շփոթի եւ ընդ կաղին, նուշ, ընկոյզ.
Նշենին քաղցր գ նեղեալ ի դառնութենէ եղբօրն՝ արար իւր բարեկամ եւ եղբայր զկասկենի, բարոյակից զնա գտեալ ըստ երկուց որակաց. (Մխ. առակ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | կասկենի | կասկենիք |
accusatif | կասկենի | կասկենիս |
génitif | կասկենի | կասկենեաց |
locatif | կասկենւոյ | կասկենիս |
datif | կասկենւոյ | կասկենեաց |
ablatif | կասկենւոյ | կասկենեաց |
instrumental | կասկենեաւ | կասկենեաւք |