adj.

suspicious, distrustful, diffident, doubtful;
— լինել ումեք, to become suspicious of.

adj.

Ուր գուցէ կասկած. կասկածելի. երկիւղալի. խիթալի. զգուշալի.

Հաստատագոյն լինել ի կասկածաւոր պատգամացն. (Արծր. ՟Դ. 4։)

Կասկածաւոր հաշտութիւն, կամ պատժապարտութիւն. (Նար. ՟Խ՟Ը։)

Ոչ զամենայն կասկածաւոր խրամս ամրացուցէր զմտից չարին. (Մաշկ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif կասկածաւոր կասկածաւորք
accusatif կասկածաւոր կասկածաւորս
génitif կասկածաւորի կասկածաւորաց
locatif կասկածաւորի կասկածաւորս
datif կասկածաւորի կասկածաւորաց
ablatif կասկածաւորէ կասկածաւորաց
instrumental կասկածաւորաւ կասկածաւորաւք