hy    |   fr

Կարակնակերտ

adj.

Ի ձեւ կարակնի կերտեալ. կամարաձեւ. բոլորչի ծրեալ.

Ըստ շրջագայութեան ճախարակեալ փայտի, զոր ոչ արտաքոյ թողացուցանեն ասպարիզին ի կարակնակերտ բոլորակին. (Մագ. ՟Ը։)

Շրջապատեալ բարձր եւ սուր լերամբք՝ իբր կարակնակերտ կիսաբոլոր. (Ուռպ.։)