power, authority;
might, strength, force;
faculty, capacity, ability;
reach;
competence, means, resources, wealth;
—ք, faculties.
δύναμις potentia δύνοτης facultas ἑξουσία potestas. Կար. զօրութիւն. բաւականութիւն. ձեռնահասն գոլ. ոյժ. եւ Հնարաւորութիւն. Ճար. եւ Գոյք.
Քո՛ է տէր ... կարողութիւն. (՟Ա. Մնաց. ՟Ի՟Թ. 11։)
Անպարտելի կամ ամենահնար կարողութիւն։ Աջովդ կարողութեան. (եւ այլն. Նար.։)
աստուծոյ միայն է կարողութիւն փակել զնա. (Եղիշ. ՟Դ։)
Զայս կամաւորապէս կրել կարողութիւն է միայն քրիստոսի. (Յհ. իմ. երեւ.։)
Ըստ կարողութեան տեսողաց. (Ագաթ.։)
Բեռն առաւել քան զկարողութիւն. (Առ որս. ՟Ա։)
Ըստ կարողութեան հանդիսասցուք այսպիսի ճառիւ. (Պիտ.։)
ԿԱՐՈՂՈՒԹԻՒՆ. Հակակայ ներգործութեան, իբր Կարելիութիւն, զօրութիւն, հնարաւորութիւն. δύναμις potentia.
Սեռն պարունակէ զտարբերութիւն կարողութեամբ. (Պորփ.։)
Ամենայն որ ինչ պատահի՝ կարողութիւն է. (Կիւրղ. գանձ.։)
Վստահացեալք ապա յիրացն կարողութիւն նոյնգունակ եւ զիրացն առնեն կամակորութեամբ վճարումն. (Պիտ.։)
Է ԿԱՐՈՂՈՒԹԻՒՆ. ԿԱՐՈՂՈՒԹԻՒՆ Է. Կա՛ր է. կարելի է. մարթ է.
Հա՛յր, եթէ կարողութիւն իցէ, բաժակս անցցէ. (Ոսկ. մտթ.։)
Յիշելի է զաստուած առաւել՝ քան թէ զշունչ կլանելի. եւ թէ է՛ կարողութիւն ասել, ոչինչ այլ քան զայս գործելի։ Ի ներքս մտի, որպէս է կարողութիւն։ Որպէս է կարողութիւնն հաւաքել. (Առ որս. ՟Ա. եւ ՟Է։)
Եւ ոչ՛ պատմել է կարողութիւն. (Խոր. ՟Ե. 3։)
Որչափ կարողութիւն է, ջանալ պարտ է. (Խոսր.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | կարողութիւն | կարողութիւնք |
| accusatif | կարողութիւն | կարողութիւնս |
| génitif | կարողութեան | կարողութեանց |
| locatif | կարողութեան | կարողութիւնս |
| datif | կարողութեան | կարողութեանց |
| ablatif | կարողութենէ | կարողութեանց |
| instrumental | կարողութեամբ | կարողութեամբք |