cf. ԿՇՌՈՒԹԻՒՆ.
Գերազանց չափոյ կշռման երկրային բնութեան. (Նար. կուս.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | կշռումն | կշռմունք | 
| accusatif | կշռումն | կշռմունս | 
| génitif | կշռման | կշռմանց | 
| locatif | կշռման | կշռմունս | 
| datif | կշռման | կշռմանց | 
| ablatif | կշռմանէ | կշռմանց | 
| instrumental | կշռմամբ | կշռմամբք |