hy    |   fr

Կշտագող

s.

adulterer.

adj.

Թուի գողացօղ զկոշտ կամ զկողս, այսինքն զկողմնակից այլոյ.

Զոր ծնաւ փրփրածինն կիւպրոս ընդ կշտագողին թրէիկացւոց խառնակելով. (Պտմ. աղեքս.։)