adj.

ashamed, confused, depressed, humbled, debased, humiliated;

adv.

with hanging head, humbly, full of shame, quite confused, abashed, ignominiously.

adj. adv.

ԿՈՐԱԿՈՐ եւ ԿՈՐ Ի ԿՈՐ. (յն. պէսպէս). Իսպառ կորացեալ. կորագլուխ. կորակնեալ. թեքեալ. վար ծռած, գետինը նայելով, խպնելով, վախենալով, կուզը տնկած.

Երթայի գաղտագողի կորակոր։ կորակոր յանձանց ի բաց մերժէին։ կորակոր փախուցեալ. (՟Գ. Թագ. ՟Ի՟Ա. 27։ Եզեկ. ՟Ժ՟Բ. 6. 7. 12։ ՟Բ. Մակ. ՟Թ. 1։ ՟Ժ՟Ա. 12։)

Կորակոր ի յետս դառնան. (Լմբ. սղ.։)

Կորակոր գնացիւքն, արջնաթոյր գունովն. (Նար. ՟Կ՟Թ։)

Կոր ի կոր եղեալ ամբարտաւանութիւն նորա. (Ճ. ՟Ա.։)

Կոր ի կոր ամօթալից պարտեալ ամաչեցեալ եւ այլն. (Գր. երէց.։)

Որ կամ մտօքս միշտ կոր ի կոր. (Ոսկիփոր.։)