s. gr.

accusative.

adj.

αἱτιατικήαἱτέω հայցել. կամ αἱτιάομαι պատճառել) accusativus. Խնդրական. որ ինչ է նշանակ հայցելոյ կամ խնդրելոյ զիմն. ըստ քերականաց անուն հոլովոյ, որ յայտ առնէ զներքոյ անկեալն զներգործութեան այլոյ, ունելով ի սկզբան տառդ՝ զ ՝ ներգործութեամբ կամ զսրութեամբ. զոր օրինակ, կե՛ր զհաց կամ հա՛ց կեր։

Հոլովք են անուանց, ուղղական ... հայցական։ Հայցականն՝ խնդրական. կամ ըստ հելլենացոց լեզուին՝ փաստական. (Թր. քեր.։)

Հայցականդ, որ ըստ հելլենացոց լեզուին պատճառական է. (Երզն. քեր.։)