cf. Հրձգութիւն.
cf. ՀՐՁԳՈՒԹԻՒՆ.
Իբրեւ յերկնուստ ահագին հրաձգութիւնք (կամ հրձգութիւնք) եռային. (Եղիշ. ՟Զ։)
Յամպոց ինչ ճայթիւն արձակելոյ, եւ ի վայր հրաձգութիւնն արկանէ։ Հրաձգութիւն իմն արտաքս ելանէր. (Արծր. ՟Գ. 4։)
Կարկուտ, եւ հրաձգութիւնք. (Շիր.։)
Առաւել քան զհրէաստանին հրաձգութիւնս եւ աւերումն ընկալաք. (Մագ. ՟Ի՟Ը։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | հրաձգութիւն | հրաձգութիւնք |
| accusatif | հրաձգութիւն | հրաձգութիւնս |
| génitif | հրաձգութեան | հրաձգութեանց |
| locatif | հրաձգութեան | հրաձգութիւնս |
| datif | հրաձգութեան | հրաձգութեանց |
| ablatif | հրաձգութենէ | հրաձգութեանց |
| instrumental | հրաձգութեամբ | հրաձգութեամբք |