adj.

Լուսալիր. աննուաղ լուսով.

Ճառագայթաւէտ նշոյլքնն լուսոյ. (Ճ. ՟Ը.։)

Մշտնջենահոս լուսով անթառամ պսակեալ տօն՝ յաւէտահրաշ եւ ճառագայթաւէտ. (Խոր. վրդվռ.։)

Զլուսասփիւռ ճառագայթաւէտ զհաւատս ծաղկեցուցանէր յեկեղեցւոջ. (Յհ. կթ.։)

Ի դառն ձմերունս ջերմ եւ ճառագայթաւէտ հնչումն. (Երզն. լս.։)