ray, beam, radiation;
light, splendour, brightness, brilliancy;
radius;
— տանելի, vector radius;
—ս արձակել, to irradiate, to beam, to emit rays.
ἁκτίν radius λαμπάς lampas φέγγος , αὑγή splendor, lumen, lux, jubar ἁπαύγασμα splendor effulgens. (որպէս թէ ճրագացայթ. կրակացայտ, կամ շառագոյն ծագեալ) Շառաւիղ լուսոյ. լոյս շրջասփիւռ. ճաճանչ. նշոյլ. ջահ. ցոլք. շող. փայլիւն. շողիւն.
Ճառագայթք նոցա իբրեւ զլոյս եղիցին. (Լմբ. ՟Գ. 3։)
Ճառագայթք հրոյ անցանէին ընդ մէջ անդամոցն յօշելոց։ Ամենայն ժողովուրդն տեսանէր զձայնն եւ զճառագայթսն. (Ծն. ՟Ժ՟Ե. 17։ Ել. ՟Ի. 18։)
Աչք նորա իբրեւ ճառագայթք հրոյ. (Դան. ՟Ժ. 6։)
Ճառագայթք հատանէին։ Մինչեւ ճառագայթք հրոյն յերուսաղէմ երեւէին. (՟Ա. Մակ. ՟Զ. 39։ ՟Բ. Մակ. ՟Ժ՟Բ. 9։)
Արեգակնս այս զգալի ճառագայթիւքն իւրովք։ Սիւն հրոյ, եւ ճառագայթ իւր. (Խոսր.։ Նար.։)
Արեգակնայիցն յաղթէր ճառագայթից. (Կիւրղ. թղթ. առ կոստանդ.։ եւ Շար.։)
Ճառագայթ լուսնի. (Սարգ.։ եւ Երզն.։)
Բլշեցուցանել զճառագայթս տեսութեան մտաց. (Պիտ.։)
Հպարտութեան եւ սնոտի փառացն ճառագայթս. (Փիլ. լին. ՟Դ. 149։)
Ճառագայթ եւ կերպարան էութեան հօր՝ բանդ աստուած։ Ճառագայթ փառաց հօր՝ որդիդ միածին. (Շար.։)
(Որդին ի հօրէ) որպէս յարեգակնէ առաքեալ ճառագայթ՝ գայ յառաջ ի նմանէ. եւ այլ ոմն է քան զնա՝ մի ըստ բնութեան գոլով, ոմն արեգակն, եւ ոմն ճառագայթ. (Կիւրղ. գանձ.։)
Ձկտեցաւ ճառագայթիւք սուրբ հոգւոյն. (Լմբ. իմ.։)