Ճշմարտատեաց

adj.

μισάληθος qui verum odit. Ատեցօղ ճշմարտութեան.

Թուի ինձ, եթէ ճշմարտատեացք ոմանք էք դուք. (Եղիշ. ի չարչարանս.։)

Դեւն չարասէր եւ ճշմարտատեաց. (Յհ. իմ. պաւլ.։)