adj.

preaching truth.

adj.

Քարոզ ճշմարտութեան. եւ Իրաւամբք քարոզեալ, կամ բարեհռչակեալ.

Ճշմարտաքարոզ վկայն քրիստոսի (գր. (լուս). Թէոդոր. մայրագ.։)

Նահատակեալք ճշմարտաքարոզ վարդապետութեամբ. (Երզն. լուս.։)