Ճոխաբան

adj.

ուր իցէ ճոխութիւն բանից. ճոխ բանիւ.

Ոչ երեւին գրեալ ի յոլովից ճոխաբան պատմութեանց. (Խոր. պտմ. հռիփս.։)

adj.

ՃՈԽԱԲԱՆ ԼԻՆԵԼ. ՃՈԽԱԲԱՆԵԼ ա. αὑθεντέω autorem me praebeo. Տիրաբար խօսել. եւ Շատախօսել. ընդարձակել զբանն. եւ Մեծաբանել.

Ոչ ճոխաբան լինել քան զայր մարդ. (՟Ա. Տիմ. ՟Բ. 12։)

Ոչ ճոխաբան լինիմ առ ձեզ իբրու վարդապետ. (Սարգ. յուդ. ՟Ա։)

Ոչ երբէք զինքեանց ճոխաբանել, կամ բարձրագոյնս ինչ ճառել. (Նանայ.։)

Զողբերգականացն ճոխաբանել ճարտասանութիւն. (Արծր. ՟Դ. 2։)

Պղնձագործ եւ երկաթագործ ի խնամենալն արուեստիւ ճոխաբանէին. (Մխ. առակ.։)