to impose, to lay on, to put upon, to super-add;
to surname.
ἑπιτίθημι impono, superimpono եւ այլն. Ի վերայ դնել. զետեղել. կր. վերաբազմիլ.
Յանսաղարթաբեր արմատ փայտին մակադրեալ զքեզ անհպելի հպմամբ։ Ի վեր քան զմիտս եւ զհասումն մակադրեալ ընդ քեզ (ընդ խաչիդ՝) այն, որ խօսէրն ի սինային. (Շար.։ Թէոդոր. խչ.։)
Լինի (խաչն) կառք ի կառաց՝ մակադրելով մանուէլին. (Մագ. ոտ. խչ.։)
ՄԱԿԱԴՐԵԼ. Դնել ի վերայ անուն իչ. մակակոչել. մականուանել. վերաձայնել.
Ըստ զանազան ընթացից աշակերտելոցն մակադրէ զմարմնական հասարակաց անուն. (Շ. ՟ա. յհ. ՟Ա։)
Ընդէ՞ր ոչ յիսուս կամ քրիստոս, այլ՝ բան մակադրեցաւ. (Նանայ.։)
Վասն որոյ եւ այլք՝ որք հաղորդեցան փառացն, մակադրեցաւ ի վերայ նոցին եւ այն անուն. (Լմբ. սղ.։)
Արդ հոռոմոց կայսըր կացեալ, պերփեռուժէնըն մակադրեալ. (Վահր.։)
Քրիստոս՝ ամենեւին ակն, ամենեւին ունկն, ընդ հօր եւ հոգւոյն մակադրեալ. (Քեր. քերթ. իմա՛ վերաձայնեալ, կոչեցեալ արդեամբք։)
ՄԱԿԱԴՐԵԼ. Յաւելուլ ի վերայ.
Ի հոգւոյ ատելութեանն մակադրեալ իցեն. (Կլիմաք. (կամ ընթերցի՛ր, մակադրեալ)։)