cf. Միամօր.
cf. ՄԻԱՄՕՐ, եւ ՄԻԱԾԻՆ.
Միամայրն մարիամ, արմատ տնկոյն անմահութեան. (Շար.։)
Երկինք եւ երկիր լացին զմահ միամօրն. (Եղիշ. դտ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | միամայր | միամարք |
| accusatif | միամայր | միամարս |
| génitif | միամաւր | միամարց |
| locatif | միամաւր | միամարս |
| datif | միամաւր | միամարց |
| ablatif | միամաւրէ | միամարց |
| instrumental | միամարբ | միամարբք |