to advance, to surpass;
cf. Յառաջատիմ.
եւ չ. ՅԱՌԱՋԱՏԵՄ ՅԱՌԱՋԱՏԻՄ. προκόπτω praecedo, progredior, proficio. որ եւ ՅԱՌԱՋԱՀԱՏԵԼ. Զառաջսն հատանել, եւ յառաջ խաղալ. անցանել զանցանել, կամ անցուցանել զինքն. յառաջատու կամ յառաջադէմ լինել. զարգանալ. յառաջել. յառաջանալ.
Խորգք տողին ի գնալն իւրեանց, եւ զմիմեանս յառաջատեն, եւ միմեանց տեղի տան ի կռիչսն. (Մխ. առակ.։)
Յե՛ւս կատարելագոյնն առեալ՝ յառաջատէ։ Յառաջատեալք՝ զմիմեամբք առնեն ելեւել։ Յառաջատեալ իւրովն գերազանցէ թռչմամբ. (Պիտ.։)
Ոչ կորնչի, որ յառաջատեացն։ Լաւանայ եւ յառաջատէ։ Որ յառաջատեն ի փրկութիւն։ Յառաջատեալ է ի բուն ի ծայրութիւն։ Յառաջատելոյ ոգւոյ ձեւք կերպարանաց. (Փիլ.։)
Յառաջատել ի գիտութիւն, կամ ի կատարեալ առաքինութիւնս. (Ճ. ՟Գ.։ Վրք. ոսկ.։)
Զյառաջատեալն ի յետս նահանջես. (Նար. ՟Ծ՟Գ։)
Բոլոր մարտիւրոսացն գունդք յառաջատեալ յուսով իմանալին գեղոյ. (Գր. սքանչ. ի ստեփ.։)
Օրըստօրէ յառաջատէր, ի պետաւորութեանն իւրում. (Կաղանկտ.։)
Յառաջատիս ի բարին։ Յառաջատի մանուկն ի գիտութիւն. (Լմբ. ի տնտեսն. եւ Լմբ. առակ.։)
Ոչ նոցունց սպասաւորութեան կարօտ գոլով՝ արար զայն, այլ զի յառաջատեցին. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 30։)
Յառաջատելոյն (չեւ եւս կատարելոյ) կեանք ոչ ամենայն մասամբ ուղիղ գնան, այլ կաղ է իւիք իւիք եւ զարկուցեալ. (Փիլ. լին.։)