increase, increment;
multiplication.
նոյն ընդ վ. (=ՅԱՒԵԼՈՒԱԾ) ըստ ՟ա. նշ.
Յաւելուածութիւն նեղութեան, կամ հաւատացելոց։ Մասունք յաւելուածութեան. (Եբր. փիլիպ։ Նախ. գծ.։ Քեր. քերթ.։)
Յաւելաւ (օրէն) վասն յանցաւորութեան. եւ եցոյց վասն նոցա, թէ յաւելուածութիւն եղեւ։ Խնդրեսցո՛ւք զարքայութիւն եւ զարդարութիւն նորա, զի ընկալցուք ի տեառնէ զյաւելուածութիւն. (Մծբ. ՟Բ. ՟Զ։)
Աճեցուցեալ յաւելուածութեան կարգաւ։ Նիւթական աշխարհս յաւելուածութեամբ առ զկատարելութիւն իւր (ի բուսոց մինչեւ ի մարդն). (Արշ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | յաւելուածութիւն | յաւելուածութիւնք |
| accusatif | յաւելուածութիւն | յաւելուածութիւնս |
| génitif | յաւելուածութեան | յաւելուածութեանց |
| locatif | յաւելուածութեան | յաւելուածութիւնս |
| datif | յաւելուածութեան | յաւելուածութեանց |
| ablatif | յաւելուածութենէ | յաւելուածութեանց |
| instrumental | յաւելուածութեամբ | յաւելուածութեամբք |