to augment, to be multiplied, to grow, to increase, to be enlarged;
to adhere to, to go over to, to add, to join, to incorporate;
մեռաւ եւ յաւելաւ յազգ իւր, he died and was gathered to his fathers;
cf. Հայր.
προστίθημι, προσδίδωμι appono, addo, adjicio, jungo, augeo. Առաւելուլ. աճեցուցանել. առատացուցանել. ի վերայ բերել. բարդել. ժողովել. ամփոփել. կրկնել. երկրորդել. յարել զբան ի բան. էւելցընել.
Հարցեն զնա թւով քառասուն, եւ այլ մի՛ յաւելուցուն։ Եւ թէ սակաւ իցէ, յաւելից քեզ դոյնչափ։ Աւուրս յաւուրս յաւելեր թագաւորի։ Մեծութիւն յաւելու բարեկամս բազումս։ Յաւե՛լ մեզ հաւատս։ Յաւել տէր խօսել։ Ոչ եւս յաւելից անիծանել զերկիր։ Յաւել ծնանել զեղբայր զնորա զՀաբէլ։ Գործիցես զերկիր, եւ ոչ յաւելցէ տալ քեզ զզօրութիւն իւր։ Յաւելաք յամենայն մեղս մեր եւ ի չարիս, եւ խնդրեցաք մեզ, թագաւոր։ Որ յաւելաւ ի կերողացն։ Ոյր գուցէ, տացի նմա, եւ յաւելցի։ Մեռաւ, եւ յաւելաւ առ ժողովուրդ իւր, կամ յազգ իւր։ Յաւելցիս առ ժողովուրդ քո.եւ այլն։
Որպէս ոք՝ զի ի հուր բորբոքեալ յաւելուցու բազում նիւթս փայտի։ Յաւելին ցաւս ի ցաւոց վերայ. (Եղիշ. ՟Ա. ՟Գ։)
Յագք եւ լիք հացիւ նուազեցան, եւ քաղցեալք յաւելին զհաց. (Եփր. թագ.։)
Յաւելլի՛ (կամ յաւելելի՛) է. (Ճ. ՟Գ.։)
Ծով ասեն զուգեալ կայ՝ յաւելլոյ գետոց եւ ուխից, եւ ի պակասելոյ գոլորշոյն. (Շիր.։)
Յաւելաւ հայր իմ (ի յառաջադիմութիւն), եւ եհան դեւ յեղբօրէ. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Զ։)
եւ ն. ՅԱՒԵԼՈՒՄ. չ. եւ ն. πλεονάζω, περισσεύω abundo, excello. որ եւ ասի ԱՌԱՒԵԼՈՒԼ. էւելնալ.
Որ յաւելու ի գիտութիւն, յաւելու ի ցաւս. (յն. զգիտութիւն, զցաւ)։ Առաւել եւս յաւելուին հաւատացեալքն ի Տէր։ Ամենայն որ յաւելուցուն քեզ, առնիցես ողորմութիւն։ Եւս քան զեւս յաւելուցուք ի նոյն. եւ այլն։
Որչափ ժամանակք անցանեն, նոյնչափ յաւելուն ցանկութիւնք առ ի նոսա. (Իսիւք.։)