Նշանատուր

adj.

σημάντωρ qui aliquid significat, dator signi, dux, imperator եւ այլն. Հրամանատու. զօրավար. որ ակնարկէ առնել ինչ.

Յորժամ փողն նշանակէ զօրավարին, ամենայն ընդ միով նշանատրով դղրդեալ լինին. (Արիստ.։)