to put a sign or mark upon, to sign, to mark, to brand;
to make a sign;
to promise in marriage, to affiance, to betroth.
σημειόω, ἑπισημαίνω signo, designo, insignio. Նշան տալ՝ դնել. նշանաւ իւիք որոշել. կնքել. տպաւորել.
Նշանեցաւ առ մեզ լոյս երեսաց քոց. (Սղ. ՟Դ. 7։)
Նշանեցաւ ի մեզ լոյս երեսաց քո տէր. Երես հօր՝ որդին, եւ լոյս որդւոյ՝ առաքեալ սուրբ հոգին. որով կնքեալք, եւ այլն. (Գէ. ես. ի Կիւրղէ.։)
Ոչ նշանի ի քեզ լոյս երեսաց տեառն. (Սեբեր.։)
Արիւն գառինն զսեամսն շաղախելով նշանէր, եւ զ՝ի ներքսն ազատէր ի մահուանէ. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 43։)
Առցեն յարենէ անտի, եւ նշանեսցեն ի վերայ սեմոցն չորեցունց։ Զգո՛յշ լեր ի նշանեալ բորոտութենէ. (Եփր. ծն. եւ Եփր. օրին.։)
Ընտրել հրամայեաց, եւ նշանել. յորս նշան ոչ էր, ծառայքն հրոյ տային. (Վանակ. հց.։)
Իսկ (Ուռհ.) որպէս ռմկ. գրէ,
Ի նշանացեալ տեղին բացեալ՝ գտանէին զզէնն Քրիստոսի. ուր իմնա՛, կամ ընթերցի՛ր, նշանեալ։
ՆՇԱՆԵԼ. որպէս Հարսնախօսլ. խօստանալ ի հարսնութիւն.
Պահեա որպէս զաւանդ զկոյսս զայս, որ հարսնացեալ է միածնի քո, եւ նշանեալ է կենսատու խաչին որդւոյ քո. (Հ. հոկտ. ՟Ե.։)
ՆՇԱՆԵԼ. որպէս Նշանացել.
Նշանեաց լուռ կալ եւ աղօթել. (Ճ. ՟Բ.։)