cf. Նշդարի.
ՆՇԴԱՐԵՆԻ ՆՇԴԱՐԻ. πτελέα ulmus. Տունկ անպտուղ, զորով պատի որթ. որպէս սարոյն. կամ ռմկ. կնձնի, պտղի .... ըստ Լեհ. ծառ յազգէ ցախից. որպէս լտ. carpinus.
Էր ի մէջ քաղաքին ծառ մի նշդարենի. (Հ. յունիս. ՟Ի՟Ը.։)
Նոճի նոճ յեռից ... նշդարենի սահ (շախ). (Նար. տաղ ծն.։)
Երկուց խնձորից (այտից) նշդարենի ոստոց. (Տաղ ի յհ. մկ.։)
Պատատի՝ որպէս զձիթենեօքդ բաղեղն, եւ կամ զնշդարեօք որթք. (Փիլ. լիւս.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | նշդարենի | նշդարենիք |
accusatif | նշդարենի | նշդարենիս |
génitif | նշդարենի | նշդարենեաց |
locatif | նշդարենւոյ | նշդարենիս |
datif | նշդարենւոյ | նշդարենեաց |
ablatif | նշդարենւոյ | նշդարենեաց |
instrumental | նշդարենեաւ | նշդարենեաւք |