cf. Նորումն.
ՆՈՐՈՒԹԻՒՆ ՆՈՐՈՒՄՆ. καινότης novitas, innovatio. Նոր գոլն՝ լինելն, նոր վիճակ. նորոգութիւն. եւ Նորաձեւութիւն.
Ցուցեալ ի փորձեցելում զյաղթութիւն, եւ ի հնում զնորութիւն. (Աթ. ՟Դ։)
Նորումն հաւատոց եւ կրօնից եւ կարգաց. (Ճ. ՟Ա.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | նորութիւն | նորութիւնք | 
| accusatif | նորութիւն | նորութիւնս | 
| génitif | նորութեան | նորութեանց | 
| locatif | նորութեան | նորութիւնս | 
| datif | նորութեան | նորութեանց | 
| ablatif | նորութենէ | նորութեանց | 
| instrumental | նորութեամբ | նորութեամբք |