cf. Նորուսումն.
ՆՈՐՈՒՍ ՆՈՐՈՒՍՈՒՄՆ. νεοδίδακτος recens doctus, qui nuper didicit. Նոր ուսեալ կամ ուսանօղ. նորամարզ. դեռակիրթ. համբակ. նոր սորվօղ.
Եւ միայն արդ եւս ի վախճան ժամանակաց՝ նորուսք դուք եւ նորա ծանք գտայք ճշմարտութեանն. (Թէոդոր. մայրագ.։)
Ոչ է պարտ զհեթանոսաց զնորատունկս եւ զնորուսմունսն առժամայն ածել յեպիսկոպոսութիւն. (Կանոն.։)
Զի նորուսումն եմք հեթանոսք ասեն. (Վրդն. սղ.։)
Իբրեւ զյաւանակ մի անվարժ նորուսումն. (Նախ. գծ.։)