cf. Նուք;
ի — երիվարի ելանել, նստել, to mount on horseback, to take horse.
ՆՈՒՍ կամ ՆԻՒՍ. (լծ. յն. նօ՛դօս, նօ՛դօն ). νῶτος, νῶτον dorsum, tergum. Նոյն է ընդ Ուս (մանաւանդ կենդանեաց), որպէս շարունակութիւն ուսոց ի թիկունս կոյս. ողն. թիկունք. թիկնամէջք. միջոցն՝ որ յուսոց մինչեւ ի գաւակն. կռնակ.
Ոչ ի նուս երիվարաց, եւ ոչ ի վաշտս հեծելոց։ Ի նուս երիվարաց նըստեալ. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 8. եւ Ոսկ. ծաղկզրդ.։)
Մի ոմն ի զօրականէ թշնամեացն՝ զինու հանդերձ ելեալ ի նիւս երիվարին՝ անցանէր ընդ մեծ գետն. (Եղիշ. ՟Գ. յորմէ եւ Կաղանկտ.։)
Զնիւս երիվարացն երկաթապատ պնդեալ։ Կապարճըս եւ աղեղունս պատրաստականս զառաջեաւ ի նիւսն ունելով։ Դեռեւս հեծեալ կայր ի նիւս երիվարին։ Աշտանակեալ ի նիւս նշոգ (նժոյգ) երիվարին։ Յայս նիշ նիւս կեղթում (սապատ յուսն) ի մէջ բդեդի պահարանեալ նամակ տանի. (Արծր. ՟Գ. 2. 4. 15։ ՟Դ. 1։)
Տնական կենդանիք՝ ոմանք զհողագործականն տաժանմունս ի նուս բերելով. (Սհկ. կթ. արմաւ.։)