adj.

swearing much;

s.

great swearer, blasphemer.

adj.

πολύορκος multum vel leviter jurans. Որ շատ կամ ստէպ երդնու. շատ երդուօղ, երդում շատ ընօղ

Այր շատերդումն լցցի անօրէնութեամբ։ Խօսք շատերդման ծառ կացուցանեն զհերս. (Սիրաք. ՟Ի՟Գ. 12։ ՟Ի՟Է. 15։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif շատերդումն շատերդմունք
accusatif շատերդումն շատերդմունս
génitif շատերդման շատերդմանց
locatif շատերդման շատերդմունս
datif շատերդման շատերդմանց
ablatif շատերդմանէ շատերդմանց
instrumental շատերդմամբ շատերդմամբք