path, road, way, passage;
trace, vestige, footprint;
conduct, deportment;
— մոլորակի, orbit of a planet;
— երկաթակուռ, cf. Երկաթուղի.
τρίβος via trita ἅξων semita τροχία cursus ἁτραπός callis, tramis, via ἵχνη vestigium. (գրի եւ ՇԱՒԵՂ, ՇԱՒԻՒՂ. գտանի եւ հոլովեալ՝ շաւիղին, շաւեղին, շաւեղաց. լծ. արաբ. զէպիլ. լտ. սէ՛միդա ). Ուղի ուղիղ. արահետ. կուռ պողոտայ կամ կոխեալ ճանապարհ. եւ Հետք ոտից կամ գնացից.
Առաջնորդեա՛ ինձ ի շաւիղս քո ուղիղս։ Զշաւիղս յաւիտենականս պահեսցէ, զորս կոխեսցեն արք արդարք։ Ընդ շաւիղս կորստեան նոցա շփեցան շաւիղք իմ։ Զձկունս ծովուց, որ շրջին ընդ շաւիղս ծովուց։ Զշաւիղս գնացից նորա ի մէջ ալեաց։ Կամակոր շաւիղք։ Շաւիղք բարութեան։ Ուղիղ շաւղաց.եւ այլն։
Նեղ եւ սարկաւագնաց շաւիղ, որ ի յաւէժն տանի ի կեանս. (Անյաղթ հց. իմ.։)
Առիւծու կամելով գողանալ զինքն յորսորդացն՝ ձետովն ծածկէ զշաւիղն իւր. (Մաքս. ի դիոն.։)
Շաւիղ նեղ եւ նուրբ. (Եւս. պտմ. ՟Զ. 40։)
Ճանապարհն ընդարձակ է, եւ շաւիղն (Ճանապարհի) նուրբ. (Լմբ. սղ.։)
ՇԱՒԻՂ՝ ըստ տոմարագիտաց, առանձինն չափմամբ ամանակի.
Կիսահատն ... շաւիղ այսպէս արա՛։ Կա՛լ զքանիս շաւեղին. (Տօմար.։)
երբեմն գրի վրիպակաւ կամ կամաւ որպէս Շառաւիղ. (եւ անդրադարձեալ)
Շաւիղք նորա երկայնակեաց ժամանակաց. (Սիր. նոր. ՟Ա. 25. որ ի հինն դնի, ոստք։)
Լուսաւորչին շաւիղ (կամ շաւեղ) ծագեալ, առ ի նմանէ չորրորդ սերեալ (մեծն ներսէս). (Շ. վիպ.։)