adj.

Որոյ շաւիղք, հետք եւ գնացք են լուսաւոր. լուսասփիւռ. լուսագնաց. եւ Առաքինափայլ. պայծառափայլ. եւ Անմոլար.

լուսաշաւիղ ճառագայթաաւէտ սուրբ նշանդ. (Յհ. կթ.։)

Լուսաշաւիղ վարուք յերկինս վերանալ. (Խոսր.։)

Լուսաշաւիղ ճանապարհ առ աստուած հնազանդութիւն. (Յհ. իմ. յիշ. կանոն.)

Զլուշաւիղ թողեալ ճանապարհ՝ հետեւեցան կուրաշաւիղ գնացիւք. (Մագ. ՟Ա. ՟Կ՟Ե։)

Ճոխաբար հետեւեցան լուսաշաւիղ ընդ պողոտայն։ Լուսաշաւիղ յերկինս ելին հողանիւթեայ սուրբ հրեշտակին. (Շար.։)