cf. Շեղջ ;
pile upon pile, towering heaps.
cf. ՇԵՂՋ. σωρός, χῶμα
Վասն շեղջակուտացն (ցորենոյ), զոր բարձին առաջի նորա. (Եփր. ծն.։)
զշեղջակոյտս ստացուածոց. (Եւս. պտմ. ՟Ը. 15։)
Որ շինէ զտուն իւր ընչիւք օտարաց, այնպէս է, որպէս առնէ ոք քարինս շեղջակոյտ. (Սիր. ՟Ի՟Ա. 9։)
Բերին այր իւրաքանչիւր գինդ մի, եւ ընկենուին ի շեղջակոյտ անդր. եւ եղեւ շեղջակոյտ գնտացն՝ լտերս իբրեւ ռ եւ ութհարիւր. (Եղիշ. դտ.։)
ՇԵՂՋԱԿՈՅՏ. ա. իբր Շեղջակուտեալ.
Տեսանելով զպաճուճեալ լի զբաղմամբ կեանս, եւ զշեղջակոյտ չարիս. (Մաշկ.։)